Bladiebla #2: Detoxen, teleurstelling en kerstsferen

Teleurstelling

Ik heb even getwijfeld of ik dit wel wilde delen. Het voelt namelijk zo suf om iets te delen wat helemaal niet doorgaat, maar ik was er best wel even verdrietig van. Een paar weken geleden spotte ik een prachtig stuk land vlakbij Valencia. Stel je voor: 11.000 meter grond, een prachtig uitzicht, wel wat buren rondom, maar niet direct tegen het perceel aan. En ondanks dat er nog geen huis op stond, waren de basisvoorzieningen (water en elektriciteit) al aanwezig. (Dat is meestal niet het geval hier op het platteland.)

Dus ik daarheen met de auto van een vriendin, foto’s en filmpjes maken en hele plattegronden uittekenen van hoe het moest worden. Een klein huisje ging ik erop bouwen, met diverse yurts eromheen die ik via AirBNB ging verhuren. Het was een prachtplan. Het is nog steeds een prachtplan. Ik moest voordat ik een bod uitbracht alleen even checken hoe dat nu zit met een vergunning om een camping te starten.

Dat bleek dus zo’n 1-2 jaar in beslag te nemen en af te hangen van veel verschillende instanties, die allemaal los van elkaar moeten tekenen voor toestemming. Oftewel: als er ook maar één persoon is die gewoon geen zin heeft in een ‘camping’ op die locatie, dan gaat het feest niet door. Je snapt dat ik dat bod nooit heb uitgebracht, want ik kan geen elf duizend meter grond kopen zonder de zekerheid dat ik daarmee kan doen wat ik in mijn hoofd heb.

En dus moest ik de moestuin die ik in mijn hoofd al had ingericht loslaten. De yurts loslaten. Het hele camping idee waar mensen konden komen mediteren loslaten. En nu toch maar weer zoeken naar een leuk appartement in de stad. Het doet zeer, maar op de een of andere manier was dit blijkbaar niet wat ik nu met mijn leven moest doen. Misschien ooit.

Soft detox

Net zo toevallig als ik op het boek The Artist’s Way stuitte (lees vooral de blogpost als je meer wilt doen met je creativiteit!), zag ik dat Sarah van Simply in balance een Soft Detox aanbood. In een maand tijd mijn voedingspatroon zodanig aanpassen dat mijn lichaam zich zonder al teveel onaangename bijwerkingen en gedoe ontdoet van gifstoffen? Count me in!

En dus zit ik elke maandagavond om 20.30 klaar voor de live sessie met uitleg over voeding en lees ik gretig al het lesmateriaal en de bijbehorende recepten. Ik heb er moeite mee om alles direct volledig toe te passen, maar zie het meer als een lange termijn ding. Met andere woorden: ik neem alle tips mee om aanpassingen te maken die me niet alleen deze maand, maar de rest van mijn leven helpen gezond te blijven. Een dagelijks kopje matcha thee (zie foto) bijvoorbeeld, waarbij ik een beetje valsspeel door geen water, maar havermelk als basis te gebruiken. Super lekker!

En voor wie denkt: jij weet toch al heel veel over voeding en eet toch al super gezond? Geloof me als ik zeg dat ik heus mijn best doe, maar Sarah me veel heeft weten te vertellen dat ik echt nog niet wist. Ik heb altijd een soort passie voor gezonde voeding gehad, in de zin van dat ik het een mooi idee vind om mijn lichaam pure, natuurlijke voeding te geven waar het wat mee kan. Maar ik worstel op mijn 37e nog steeds met acne, kom geregeld energie tekort en zou liegen als ik zei dat ik altijd gezond at. Niet dat dat het doel is (vooral niet overdrijven hè), maar ik vind het een fijn idee om fysiek gezien in balans te zijn. Gezonde voeding is daar wat mij betreft een belangrijk onderdeel van.

Voor wie het overigens nog niet wist: er bestaat pindakaas met vanille-kaneelsmaak en het is GEWELDIG LEKKER. Ik vond deze pot van het merk Natruly bij de biologische supermarkt in Valencia. Geen idee of ze het in Nederland ook verkopen, maar zo ja: koop dit en je zult me dankbaar zijn.

Kerst 2023 is just around the corner

En net toen ik geaccepteerd had dat de zomer ten einde was (niet dat ik dat heel erg vond), belandde ik geheel onvoorbereid op de kerstafdeling van El Corte Inglès. Wow, dacht ik, nu al? Gisteren was het nog 25 graden! Maar als ik alle Nederlanders moet geloven liggen ook pepernoten al sinds september in het schap, en dus valt het niet te ontkennen dat ook kerst just around the corner is. Ik ben altijd dol geweest op kerst. Op de sfeer, de lichtjes, de gezelligheid en het lekkere eten. En dus voel ik me dankbaar als ik eraan denk dat het over twee maanden alweer zo ver is.

Ik deed mezelf alvast een kerstbal in de vorm van een tijger cadeau en wandelde op mijn gemakje weer naar huis, met het besef dat ik ook dit jaar kerst onder de palmbomen vier en het hier nooit zo koud gaat worden in de winter als in Nederland. Over dankbaarheid gesproken.

Liefs, Leonie